Η αρτηριακή πίεση μετριέται σε κάθε επίσκεψη, καθώς η αυξημένη αρτηριακή πίεση μπορεί να αποβεί επικίνδυνη για τη μητέρα και το μωρό. Οι γυναίκες που έχουν οικογενειακό ιστορικό υπέρτασης ή όσες είναι υπερτασικές πριν την εγκυμοσύνη μπορεί να εμφανίσουν αύξηση της αρτηριακής πίεσης κατά την κύηση. Σπανιότερα νεφρικές διαταραχές μπορεί να σχετίζονται με την υπέρταση. Ήπια υπέρταση (κάτω από 140/100 mm στήλης υδραργύρου) ενέχει μικρό κίνδυνο, καθώς το ενδοθήλιο των αιμοφόρων αγγείων δεν έχει υποστεί βλάβη, αλλά τα επίπεδα πάνω από αυτό μπορεί να αποβούν επικίνδυνα.
Η προεκλαμψία είναι υπερτασική νόσος που αφορά αποκλειστικά την εγκυμοσύνη, και ως εκ τούτου είναι επίσης γνωστή ως Υπέρταση της Κύησης. Χαρακτηρίζεται από υπέρταση, ΟΙΔΗΜΑ και κατακράτηση υγρών, και πρωτεΐνη στα ούρα. Σε ήπια κατάσταση αυξημένη αρτηριακή πίεση (ακόμη και κάτω από 140/100 χιλιοστά στήλης υδραργύρου) είναι το μόνο σημάδι, αλλά μπορεί να γίνει πιο σοβαρή εάν η αρτηριακή πίεση αυξηθεί πάνω από 160/110 mm στήλης υδραργύρου και εμφανιστούν στα ούρα μεγάλες ποσότητες πρωτεΐνης.
Σοβαρή προεκλαμψία μπορεί να οδηγήσει σε εκτεταμένες αλλαγές στο ενδοθήλιο των αιμοφόρων αγγείων σε όλο το σώμα και αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να εξελιχθεί σε απειλητική για τη ζωή εκλαμψία με σπασμούς. Καθώς η σοβαρότητα της κατάστασης αυξάνει μπορεί να ασκήσει μια σειρά από επιδράσεις σε διάφορα όργανα, μεταβάλλοντας τη νεφρική και την ηπατική λειτουργία, το σύστημα πήξης του αίματος και τη λειτουργία του εγκεφάλου οδηγώντας ακόμα και σε σπασμούς. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ανεπάρκειας του πλακούντα που οδηγεί με τη σειρά του σε επιβράδυνση της ανάπτυξης του μωρού που σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να απειλήσει ακόμα και την βιωσιμότητα του.
Η αιτία της προεκλαμψίας είναι άγνωστη. Είναι πιο συχνή στην πρώτη εγκυμοσύνη, σε δίδυμη κύηση και σε γυναίκες των οποίων η διατροφή σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία δεν είναι η επαρκής. Η αυξηση της αρτηριακής υπέρτασης συνήθως εξαφανίζεται μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη γέννηση του μωρού. Η αιτιολογία της μπορεί να σχετίζεται με μια ακατάλληλη απόκριση του του ανοσοποιητικού συστήματος της μητέρας απέναντι στον πλακούντα ή και το έμβρυο. Φαίνεται επίσης ότι σχετίζεται με τον τρόπο που κύτταρα που θα σχηματίσουν μέρος του πλακούντα (τροφοβλαστικά) διηθούν τα αγγεία της μήτρας νωρίς στο πρώτο τρίμηνο. Διαταραχές στην εμφύτευση του πλακούντα φαίνεται να συνδέεται με ανεπάρκεια της λειτουργίας του, μικρά μωρά και προ-εκλαμψία. Είναι δυνατόν να προσδιοριστεί μειωμένη ροή του αίματος στις αρτηρίες της μήτρας της μητέρας χρησιμοποιώντας την τεχνική doppler στο υπερηχογράφημα των 20-22 εβδομάδων. Αυξημένη αντίσταση στη ροή του αίματος στις αρτηρίες της μήτρας μπορεί να προβλέψει τον κίνδυνο της εκδήλωσης προεκλαμψίας αργότερα στην εγκυμοσύνη.
Οι γυναίκες με ιδιοπαθή υπέρταση που ξεκινούν την κύηση με αυξημένη αρτηριακή πίεση μπορεί να αναφέρουν το ίδιο πρόβλημα και σε άλλα μέλη της οικογένειας τους. Εφόσον η αύξηση της αρτηριακής πίεσης είναι ήπια και δεν εκδηλωθεί προεκλαμψία κατά την εγκυμοσύνη η μητέρα και το μωρό σπάνια έχουν πρόβλημα.