Τα ινομυώματα που δεν προκαλούν συμπτώματα, που είναι μικρά ή που παρουσιάζονται σε γυναίκες που πλησιάζουν την εμμηνόπαυση, τις περισσότερες φορές δεν χρειάζονται θεραπεία. Μερικά συμπτώματακαι σημεία ωστόσο μπορεί να καταστήσουν τη θεραπεία και την αντιμετώπισή τους πιο αναγκαία.
Τέτοια είναι:
- Βαριές και επώδυνες περίοδοι και αιμορραγίες μεταξύ των περιόδων
- Αβεβαιότητα ως προς το αν κάποια πυελική μάζα είναι ινομύωμα ή κάποιος άλλος όγκος όπως π.χ. όγκος που προέρχεται απ’ την ωοθήκη
- Ταχεία αύξηση του ινομυώματος
- Πυελικός πόνος
- Υπογονιμότητα που δεν οφείλεται σε άλλα αίτια
Αν έχει μια γυναίκα ινομυώματα συνιστάται να κάνει έλεγχο σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα. Επί παρουσίας συμπτωμάτων, θα πρέπει να δεί τον γιατρό της πιο σύντομα. Αν μια γυναίκα δεν μπορεί να ανεχτεί τα συμπτώματα και δεν αντιμετωπίζονται αυτά με συντηρητικά μέσα (φάρμακα κατά της μητρορραγίας και παυσίπονα) τότε η χειρουργική αντιμετώπιση πρέπει να εξεταστεί με προσοχή. Φάρμακα όπως αγωνιστές των GnRH ( π.χ., Darondα, Zolidex) μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να μικρύνουν τα ινομυώματα προσωρινά και για να θέσουν την απώλεια αίματος υπο έλεγχο μέχρι να πραγματοποιηθεί η χειρουργική επέμβαση. Η μακροχρόνια χρήση τους δεν μπορεί να γίνει γιατι μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.
Τα ινομυώματα μπορεί να αφαιρεθούν με ινομυωμεκτομή ή με υστερεκτομή. Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται απο παράγοντες όπως αν η γυναίκα έχει ολοκληρώσει την οικογένεια της καθώς και από τις επιθυμίες της.