Λαπαροσκόπηση
Τι είναι η Λαπαροσκόπηση;
Λαπαροσκόπηση είναι μια χειρουργική μέθοδος η οποία μέσω μιάς μικρής «τομής» στην κοιλιά ο γιατρός χρησιμοποιώντας ένα κατάλληλο εργαλείο (το λαπαροσκόπιο) εξετάζει απ’ ευθείας τα όργανα της κοιλιάς και συλλέγει χρήσιμες πληροφορίες. Η εξέταση αυτή πραγματοποιείται κάτω απο γενική αναισθησία.
Είναι δυνατόν επίσης με τη βοήθεια κατάλληλων λαπαροσκοπικών εργαλείων να πραγματοποιηθούν επεμβάσεις που διαφορετικά θα χρειαζόντουσαν χειρουργικές τομές στην κοιλιά.
Πώς γίνεται η Λαπαροσκόπηση;
Αρχικά η γυναίκα υποβάλλεται σε γενική αναισθησία. Στη συνέχεια η λαπαροσκόπηση ξεκινά ύστερα από μια μικρή τομή περίπου ενος εκατοστού κάτω απο τον ομφαλό. Μέσα απο την τομή αυτή περνάει αρχικά μια λεπτή βελόνα που χρησιμεύει στο «φούσκωμα» της κοιλιάς με κάποιο κατάλληλο αέριο (διοξείδιο του άνθρακα). Περίπου 2 με 3 λίτρα απο αυτό το αέριο εισέρχονται στην κοιλιά και μ’ αυτόν τον τρόπο τα τοιχώματα της κοιλιάς διατείνονται. Μετά την εισαγωγή αυτού του αερίου η κοιλιά φουσκώνει σαν «μπαλόνι» με αποτέλεσμα τα σπλάχνα της κοιλιάς να απομακρύνονται από τα κοιλιακά τοιχώματα. Κάτι τέτοιο απομακρύνει την πιθανότητα βλάβης κάποιου σπλάχνου κατά την εισαγωγή ενός λεπτού σωλήνα απ΄όπου θα περάσει το λαπαροσκόπιο. Το λαπαροσκόπιο αποτελείται απο ένα λεπτό σωλήνα διαμέτρου 5 ή 10 χιλιοστών που περιέχει μια σειρά φακών και στο ένα άκρο του εφαρμόζει μια μικρή κάμερα.
Όταν εισαχθεί το λαπαροσκόπιο τότε ο χειρούργος έχει την δυνατότητα να εξετάζει τα πυελικά όργανα από ένα monitor τηλεόρασης όπου μεταφέρεται η εικόνα μέσω της μικρής κάμερας που εφαρμόζεται πάνω σ’ αυτό. Με την λαπαροσκόπηση ο γυναικολόγος είναι σε θέση να δει με λεπτομέρεια όλα τα όργανα που βρίσκονται στην πύελο όπως την μήτρα, τους συνδέσμους της, τις σάλπιγγες, τις ωοθήκες, την ουροδόχο κύστη, το περιτόναιο που καλύπτει τα πυελικά όργανα, το συκώτι και να πάρει μια γενική άποψη του λεπτού και του παχέως εντέρου. Μετά το τέλος της λαπαροσκόπησης όλο το αέριο που αρχικά εισήχθη στην κοιλιά απελευθερώνεται και η κοιλιά επιστρέφει στο φυσιολογικό της μέγεθος.
Η λαπαροσκόπηση εκτός για διαγνωστικούς λόγους μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την πραγματοποίηση κάποιας λαπαροσκοπικής χειρουργικής επέμβασης. Στην περίπτωση αυτή και ενώ η κοιλιά είναι διατεταμένη μετά την εισαγωγή του αερίου, 2 ή 3 λεπτοί σωλήνες μπορεί να εισέλθουν στο κατώτερο μέρος της κοιλιάς. Μέσα απ’ αυτούς τους σωλήνες ο χειρούργος μπορεί να εισάγει κάποια χειρουργικά εργαλεία (όπως λαπαροσκοπικά ψαλίδια, λαβίδες και διαθερμία) και να πραγματοποιήσει την κατάλληλη επέμβαση.
Ποιές είναι οι πιθανές επιπλοκές;
Οι πιθανές επιπλοκές μετά απο μια λαπαροσκόπηση εξαρτώνται αν αυτή πραγματοποιήθηκε για διαγνωστικούς λόγους ή για θεραπευτικούς. Οι πιθανές επιπλοκές μετά απο μια διαγνωστική λαπαροσκόπηση είναι αρκετά σπάνιες. Παράγοντες που μπορεί να τις καταστήσουν πιο πιθανές είναι κάποια προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά ή κάποιες πυελικές συμφύσεις.
Οι πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν τραύμα σε κάποιο αγγείο ή σε κάποιο πυελικό όργανο όπως έντερο ή ουροδόχο κύστη. Οι σοβαρές επιπλοκές μετά απο μια διαγνωστική λαπαροσκόπηση υπολογίζεται να κυμαίνονται μεταξύ 1 με 2 στις 1000 λαπαροσκοπήσεις.
Όσον αφορά τις λαπαροσκοπήσεις οι οποίες πραγματοποιούνται για θεραπευτικούς λόγους, στις πιθανές επιπλοκές εξαιτίας της λαπαροσκόπησης προστίθεται και κάποιο ποσοστό πιθανών επιπλοκών που μπορεί να συμβούν εξαιτίας της λαπαροσκοπικής επέμβασης στην οποία υποβάλλεται η ασθενής. Η συχνότητα αυτών των επιπλοκών είναι και πάλι σχετικά μικρή και εξαρτάται εκτός απο την αρτιότητα της χειρουργικής τεχνικής, απ’ την παρουσία πυελικών συμφύσεων, ενδομητρίωσης και του σωματικού βάρους της γυναίκας.
Γιατί πραγματοποιείται η Διαγνωστική Λαπαροσκόπηση;
Η διαγνωστική λαπαροσκόπηση είναι χρήσιμη μέθοδος η οποία θα επιτρέψει στο γιατρό σας να διαγνώσει ή να αποκλείσει αιτίες που μπορεί να προκαλούν πόνο της πυέλου, πόνο κατά την σεξουαλική επαφή ή αιτίες υπογονιμότητας. Παθήσεις οι οποίες μπορεί να διαγνωστούν με τη λαπαροσκόπηση είναι ενδομητρίωση, χρόνια πυελική φλεγμονή, αποφραγμένες σάλπιγγες, εξωτερικά ινομυώματα, παθήσεις των ωοθηκών κ.α.